 |
| Podium :) foto: J. Kaseja |
Wygrałem imprezę sezonu, mógłbym już zrobić roztrenowanie i chillout, ale nudne byłoby to, dlatego cisnę dalej! Tegoroczny Koziołek niestety mniej licznie obsadzony niż rok temu, jednak zdecydowanie dla mnie szczęśliwszy.
Zaczęliśmy sprintem w Parku Czartoryskich w Puławach:
Zarżnąłem się na nim konkretnie, pogoda do tego była dość słaba, choć to akurat mi w ogóle nie przeszkadzało. Dużo bardziej przeszkadzały mi błędy, jakie robiłem. Już na 1 i 2 było 15 sekund do urwania. Ale jak się biega na pałę i nie czyta szczegółów na mapie to tak jest. Na 5 od złej strony - kolejne 5 sekund. Na 6 to już totalna porażka - dookoła, 15" błędu. Potem w miarę gładko, na 12 chwilka zawahania. Na 16 bezbłędnie ale już byłem zarżnięty, co skutkowało przegraniem przebiegu o 2" z Marcinem Swędą. Jednak prawdziwy dramat to 18. Kolejny raz na pałę, bez czytania mapy. Skończyło się że wylądowałem na 19. I dopiero 18 podbiłem - 21 sekund straty na tym przebiegu do Owczara! Potem już dość czysto. Generalnie sprincik w miarę udany, co nie zmienia faktu że przy aktualnej, wciąż dalekiej od dobrej, formie biegowej, było do urwania minuta, a już na pewno całkowicie w zasięgu było połamanie 15 minut - i to nie jest kolejna marna prowokacja.
Na pocieszenie - 54 % wygranych przebiegów, wliczając w to również kategorię M20 (mieliśmy na sprincie tą samą traskę)
 |
| Analiza międzyczasów - SPRINT |
 |
| Przebiegi wyrysowanie w paincie - niestety Garmin podczas biegu po raz kolejny odmówił współpracy |
1 i 2 ładnie. 3 - po pierwsze zły wariant, po drugie - duży błąd na wejściu. Tutaj aż półtorej minuty straty do Kuby Dragowskiego, który zaszczycił swą obecnością ostatni etap Pucharu Koziołka, prosto z AMP w przełajach. Na tym przebiegu spotkałem również Owczara, z którym to przebiegłem większość trasy. Fajnie i nie fajnie - niby się kontrolowaliśmy nawzajem (M20 miało baaardzo podobną traskę do M21), ale trochę to na pewno też dekoncentrowało. Na 6 nie ten jar. Na przebiegu 9 - 10 powtórka z zeszłego roku. Co prawda nie stopa (na szczęście) ale oko tym razem. Wydaje mi się że dostałem gałęzią, ale w ogóle jej nie czułem. Tak czy siak, po 9 punkcie miałem ogromne problemy z czytaniem mapy, co odbiło się niestety na moim biegu. Nie widziałem na tyle, że myślełem nawet o zejściu. Ale stwierdziłem - nie! Nigdy więcej tutaj nie zejdę. I tak z bólem (co było mniejszym problemem) i z bardzo utrudnionym czytaniem mapy podążałem dalej. 15 przebiegnięta obok, 16 też zamulona. Ciągnąłem jednak do końca, udało mi się nawet zerwać do mocnego biegu na końcówce, co widać na analizowanych międzyczasach.
Jeśli chodzi o sam 3 etap - to przegrałem go z Kubą sromotnie (ponad 7:30) ale biorąc pod uwagę okoliczności, nie byłem na to bardzo wściekły. Udało się wygrać 10 przebiegów, poległem na 16 pozostałych, choć na niektórych bardzo nieznacznie.
 |
| tuż po przybiegnięciu. foto: J. Kaseja |
Ratownikowi medycznemu zapowiedziałem się jeszcze przed startem że zawitam do niego po biegu, co niestety się spełniło :) Tym razem jednak na szczęście z okiem, ale Parchatka jednak potrafi wyrządzić krzywdę i lepiej z nią nie zadzierać. Niemniej jednak, to wspaniały teren do na prawdę hardego biegania, a zbieganie po pionowych ścianach Parchackich jarów, podczas którego to rok temu poległa moja stopa, należy do jednego z moich ulubionych zajęć :)
Oko na szczęście już działa prawie bez zarzutów, więc teraz pora na Czeską przygodę w skałkach :) powtórka wyniku z Koziołka byłaby zadowalająca :)
Fajna analiza. Nie wiedziałem, że tak skrupulatny dzienniczek prowadzisz!! Najbardziej podoba mi się statystyka największa strata/przewaga. Muszę włączyć to do moich analiz.
OdpowiedzUsuńŻałuję, że nie byłem w pełni sił, bo byśmy się ciut bardziej ścigali. Teraz położyło mnie totalnie. Ale nie załamuję się, będzie jeszcze sporo okazji do rywalizacji - mam nadzieję. :)
Hehe tak na prawdę od Koziołka zacząłem :) ale zamierzam kontynuować, choć pewnie po Czechach będzie dominował w międzyczasach kolor czerwony :)
UsuńPewnie że będą okazje do ścigania! Szkoda że w tym roku było nas tak mało w M21. Ale myślę że wkrótce się zmierzymy ponownie :) Ja żadnej imprezy na orientację nie odpuszczam :) (no chyba że są 2 jednocześnie :))